Uit
OVER OORLOG, DOOD EN LEVEN
‘Leger’ gaat vooral over soldaten in Nederlandse oorlogsmissies en hun trauma’s. Het stuk van Ro Theater is gebaseerd op waargebeurde verhalen die zijn opgetekend door Rik van den Bos. Centraal staat de jonge soldaat Berk, die net terugkomt van een missie. Maar thuis kan hij (Gijs Naber) niet langer meer aarden. In de oorlog heeft hij zijn vriend en kameraad Timo Bouwman verloren. Als diens vader (Herman Gilis) hem vraagt mee terug te gaan naar de plek waar Timo is overleden – hij wil de laatste momenten van zijn overleden zoon beleven en begrijpen – biedt Berk aanvankelijk hevig weerstand. In zijn nachtmerries keert hij al steeds terug naar de verschrikkelijke gebeurtenis. Bouwman helpt Berk om in zijn droom weer in actie te komen en zichzelf te accepteren als een getrainde, goede soldaat die mag bestaan. Hij geeft Berk de opdracht om Timo los te laten en door te gaan. Op die manier zal Bouwman zelf misschien ook weer verder kunnen. Leger is een voorstelling over angst, over de ultieme vorm van leven, over oorlog en daarna, over eenzaamheid en niet meer in de wereld passen.
Te zien op 4 april in de Agnietenhof in Tiel, op 7 april in de Stadsschouwburg Utrecht en op 17 april in De Kom in Nieuwegein.
Foto Rene Castelijn
DOORSTART VOOR
DROOG BROOD
Fascinerend is het toch dat als je ouder wordt, er wat met je gebeurt. Neem cabaretduo Droog Brood. Onstuimig, wild, chaotisch en vooral erg wisselend van niveau; zo ken ik ze als twintigers en dertigers. Nu de heren rond de veertig zijn, maakt een deel van deze kwalificaties plaats voor rust, zelfvertrouwen, souplesse en vakmanschap. In hun nieuwste programma ‘Kissy, kissy’ tonen Peter van de Witte en Bas Hoeflaak weliswaar dezelfde absurditeit als in de eerdere acht programma’s, maar nu met meer overtuiging en inhoud. En dat maakt hun voorstelling beter, veel beter. Dat uit zich in geniale non-verbale scenes zoals de dood-sketch, het a-capella liedje en de moderne dans, maar ook in hun weerbarstige dialogen die uiteindelijk altijd eindigen in een anticlimax. Bij cabaretduo’s die langer dan tien jaar samen aan de weg timmeren zie je vaak slijtage, metaalmoeheid. Daar was ik bij Droog Brood ook bang voor. Ten onrechte, blijkt nu.
Te zien op 26 maart in Het Klooster te Woerden en op 16 april in het Fulcotheater in IJsselstein.
HET BIJZONDERE VAN HET GEWONE
Als je artiesten al een tijdje volgt, zie je ze als het goed is een flinke ontwikkeling doormaken. Een treffend voorbeeld is Schudden. Ooit begonnen als duo gespecialiseerd in fysiek en mimisch cabaret groeien Noel van Santen en Emiel de Jong steeds meer uit tot allround performers. Kregen zij vroeger mensen aan het lachen met veelal onafhankelijke – en vooral ook – absurdistische acts of scènes, met Perrongeluk is er nu structuur. Er is zelfs een verhaal. Dat gaat over Henk, een doodgewone, alledaagse en vooral gemiddelde man. Nauwelijks de moeite waard om over te praten, laat staan om er een cabaretprogramma over te maken. Maar juist dat is de kracht van Schudden; ze maken van het gewone iets bijzonders. Door de prachtige visualisaties, het creatieve decor, de ijzersterke teksten en hun samenspel. Dat is niet alleen de optelsom van twintig jaar samenwerking, maar vooral ook van hun nieuwe weg die veel meer eer doet aan de kwaliteiten van beide mannen.
Te zien op 11 april in Theater aan de Slinger in Houten en op 29 april in het Fulcotheater in IJsselstein.
TIJDLOOS VERHAAL OVER LIEFDE
Een klassieker, bekend van zowel het boek als de film. De roman van Benôite Groult groeide uit tot een literaire klassieker. Ondanks of juist dankzij de expliciete seksuele toon, die in de jaren tachtig veel stof deed opwaaien maar ons ook massaal aan het lezen zette. Inmiddels is ‘Zout op mijn huid’ vooral een prachtig, tijdloos verhaal over gepassioneerde liefde. Zij is een intellectuele Parisienne, hij een typische Bretonse visser. Het enige dat ze delen is de liefde. Het verschil in leefstijl en afkomst is groot, maar de aantrekkingskracht is nog groter. Jarenlang hebben ze stiekeme afspraakjes terwijl ze allebei met iemand van hun eigen ‘soort’ getrouwd zijn. Wat begint als iets zuiver lichamelijks blijkt zich te ontwikkelen tot veel meer dan dat. Met in de hoofdrollen Dragan Bakema en Sophie van Winden. De regie is in handen van Mirjam Koen. Ik verheug mij er bijzonder op.
Te zien op 16 april in Theater aan de Slinger in Houten, op 2 mei in de Stadsschouwburg Utrecht en op 7 mei in het Fulcotheater in IJsselstein.
Foto Bob Bronshoff
DE OVERVERHITTING VOORBIJ
Het bleef in 2014 vooral stil rondom Handsome Poets. Na hun stormachtige entree in 2010 met hits als ‘Blinded’ en ‘Dance’ volgde een jaar later de definitieve doorbraak met optredens in De Melkweg, Lowlands en op Appelpop. In 2012 maakt de Goudse band het vrolijke nummer ‘Sky on Fire’, dat kort na de release ook een sportief karakter kreeg: het werd de openingstune van de tv-uitzendingen over de Olympische Spelen in Londen. Vanaf dat moment was Handsome Poets ‘hot’. Die aansluitende tour was overal uitverkocht. Begin 2014 volgde nog een reeks uitverkochte optredens in Ahoy. Maar daarna trok het jonge gezelschap zich bewust terug, ook om ‘oververhitting’ te voorkomen. Nu verschijnt dan een nieuw album en dus volgen er ook optredens. Wees er snel bij!
Te zien op 5 maart
in TivoliVredenburg.
